Kiedy chrze?cijanie się smuc?, ?wiat się weseli. OpóĽnianie się królestwa Bożego, brak miło?ci i jedno?ci, poniżenie człowieka s? dla nas smutkiem. „|wiat”, czyli wszystko to, co przeciwne duchowi Ewangelii, triumfuje – st?d jego rado?ć. Jednak, choć często przegnieceni, możemy się radować, ponieważ mamy pewno?ć, że dobro zwycięży. Byłoby dziwne, gdyby?my się nie smucili, oznaczałby to brak naszej miło?ci. Także brak rado?ci byłby dziwny, ponieważ oznaczałby brak wiary i nadziei.
O. Andrzej Ku?mierski OP, „Oremus” kwiecień-maj 2007, s. 154
