(Dz 18,1-8)
Paweł opu?cił Ateny i przybył do Koryntu. Znalazł tam pewnego Żyda, imieniem Akwila, rodem z Pontu, który z żon? Pryscyll? przybył niedawno z Italii, ponieważ Klaudiusz wysiedlił z Rzymu wszystkich Żydów. Przyszedł do nich, a ponieważ znał to samo rzemiosło, zamieszkał u nich i pracował; zajmowali się wyrobem namiotów. A co szabat rozprawiał w synagodze i przekonywał tak Żydów, jak i Greków. Kiedy Sylas i Tymoteusz przyszli z Macedonii, Paweł oddał się wył?cznie nauczaniu i udowadniał Żydom, że Jezus jest Mesjaszem. A kiedy się sprzeciwiali i bluĽnili, otrz?sn?ł swe szaty i powiedział do nich: Krew wasza na wasz? głowę, jam nie winien. Od tej chwili pójdę do pogan. Odszedł stamt?d i poszedł do domu pewnego „czciciela Boga”, imieniem Tycjusz Justus. Dom ten przylegał do synagogi. Przełożony synagogi, Kryspus, uwierzył w Pana z całym swym domem, wielu też słuchaczy korynckich uwierzyło i przyjmowało wiarę i chrzest.
REFREN: Wobec narodów objawił zbawienie
|piewajcie Panu pie?ń now?,
albowiem uczynił cuda.
Zwycięstwo Mu zgotowała Jego prawica
i ?więte ramię Jego.
Pan okazał swoje zbawienie,
na oczach pogan objawił swoj? sprawiedliwo?ć.
Wspomniał na dobroć i wierno?ć swoj?
dla domu Izraela.
Ujrzały wszystkie krańce ziemi
zbawienie Boga naszego.
Wołaj z rado?ci na cze?ć Pana, cała ziemio,
cieszcie się, weselcie i grajcie.
(J 14,18; 16,22)
Nie zostawię was sierotami, powrócę do was i rozraduje się wasze serce.
(J 16,16-20)
Jezus powiedział do swoich uczniów: Jeszcze chwila, a nie będziecie Mnie ogl?dać, i znowu chwila, a ujrzycie Mnie. Wówczas niektórzy z Jego uczniów mówili między sob?: Co to znaczy, co nam mówi: Chwila, a nie będziecie Mnie ogl?dać, i znowu chwila, a ujrzycie Mnie; oraz: Idę do Ojca? Powiedzieli więc: Co znaczy ta chwila, o której mówi? Nie rozumiemy tego, co mówi. Jezus poznał, że chcieli Go pytać, i rzekł do nich: Pytacie się jeden drugiego o to, że powiedziałem: Chwila, a nie będziecie Mnie ogl?dać, i znowu chwila, a ujrzycie Mnie? Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Wy będziecie płakać i zawodzić, a ?wiat się będzie weselił. Wy będziecie się smucić, ale smutek wasz zamieni się w rado?ć.