Pierwsza msza
Każdy człowiek wobec doświadczenia śmierci czuje się bezradny i bezbronny. Śmierć jawi się jako coś bezsensownego i niszczącego. Teksty liturgiczne i biblijne obchodzonego dziś wspomnienia wszystkich wiernych zmarłych ukazują śmierć w perspektywie zmartwychwstania Jezusa. On, powstając z martwych, zwyciężył śmierć i w ten sposób otworzył wszystkim wierzącym w Niego bramy nieba. Uczestnicząc w Eucharystii, która jest spotkaniem ze zmartwychwstałym Chrystusem, możemy, jak Hiob, z ufnością zawołać: „Wybawca mój żyje!”. Pełni wiary w nasze zmartwychwstanie i życie wieczne, polecajmy Bogu naszych zmarłych.
Ks. Dariusz Kwiatkowski, „Oremus” listopad 2011, s. 9-10
Druga msza
Kościół, obchodząc wspomnienie wszystkich wiernych zmarłych, rzuca światło nadziei na rzeczywistość śmierci. Ukazuje ją jako przejście do prawdziwego życia. Przez śmierć i zmartwychwstanie Chrystusa zostaliśmy odkupieni i powołani do życia wiecznego. Choć doświadczenie śmierci rodzi ból i smutek, to jednak w sercu jest nadzieja na spotkanie w wieczności. Z taką ufnością składajmy Bogu Ofiarę eucharystyczną, powierzając Mu naszych bliskich zmarłych.
Ks. Dariusz Kwiatkowski, „Oremus” listopad 2011, s. 14
Trzecia msza
Współczesny człowiek przywiązuje dużą wagę do rzeczy, które może dotknąć, policzyć i spróbować. W liturgii słowa dzisiejszego wspomnienia wszystkich zmarłych Chrystus zapewnia o mieszkaniach przygotowanych dla nas w domu Ojca, czyli w niebie. Choć rzeczywistość ta wydaje się odległa i niedostępna dla ludzkiego rozumu, z ufnością przyjmujemy słowo Bożej mądrości, zapewniające nas, że dusze sprawiedliwych są w ręku Boga. Uczestnicząc w Eucharystii, która uobecnia wydarzenia śmierci i zmartwychwstania Chrystusa, polecajmy Bogu naszych zmarłych, z wiarą, że Ten, który wskrzesił Jezusa, z Jezusem przywróci życie także nam wszystkim.
Ks. Dariusz Kwiatkowski, „Oremus” listopad 2011, s. 18
