„Uczta Pańska w prostocie znaków eucharystycznych – dzielonego chleba i wina – jawi się jako uczta konkretnego braterstwa” – mówił o Mszy świętej Jan Paweł II. Niezwykle obiecująca jest zapowiedź Pana Jezusa o zaproszeniu do stołu przybyłych „ze wschodu i zachodu”, by mogli wspólnie biesiadować w królestwie niebieskim z najwierniejszymi: Abrahamem, Izaakiem i Jakubem. Oby tylko wszystkim wystarczyło wiary – jak setnikowi, za którym powtarzamy w każdej Mszy świętej: „Panie, nie jestem godzien, abyś przyszedł do mnie…”.
O. Piotr Stasiński OFMCap, „Oremus” czerwiec 2005, s. 103
