Wiara Abrahama i jego wierność przymierzu z Bogiem przeprowadziła go przez najtrudniejsze w życiu sytuacje i próby. Żydzi w sporze z Jezusem powoływali się na autorytet ich ojca Abrahama, ale w niczym go nie przypominali. Wobec niepodważalnych dowodów, które Jezus im przedstawiał na świadectwo mesjańskiego posłannictwa, zachowali swój sposób myślenia i nie było ich stać na podjęcie ryzyka wiary. Postawa uporu wobec Bożej łaski może prowadzić nawet do absurdu, jaki miał miejsce, gdy w imię obrony Boga, sam Bóg został „przybity rękami bezbożnych do krzyża i zabity”.
O. Piotr Stasiński OFMCap, „Oremus” Wielki Post – Triduum Paschalne 2006, s. 153
