Św. Antoni żył w latach ok. 250-356 w Egipcie. W młodości usłyszał odczytywane w kościele słowa Ewangelii: „Idź, sprzedaj, co posiadasz, rozdaj ubogim, i chodź za Mną”, jako skierowane osobiście do siebie. Sprzedał cały majątek i do końca życia prowadził na pustyni egipskiej życie wypełnione modlitwą, ascezą i pracą fizyczną. Pociągnął za sobą bardzo wielu naśladowców. Będąc eremitą, Antoni nie stał się bynajmniej obojętny na innych – dwukrotnie opuścił pustynię, aby w trudnych chwilach prześladowań (na początku IV w.) i zagrażającego jedności Kościoła kryzysu ariańskiego (po 320 r.) towarzyszyć swoim braciom w wierze w Aleksandrii. Św. Antoni jest wzorem radykalnego słuchania słowa Bożego oraz przykładem pokazującym, że żyjąc autentycznie Bogiem, można pociągnąć za sobą innych.
ks. Maciej Zachara MIC, „Oremus” styczeń 2007, s. 67
