Miłość ku Chrystusowi była powodem, dla którego św. Kazimierz, syn króla Kazimierza Jagiellończyka, wspomagał biednych i cierpiących. W podejmowanych działaniach odznaczał się zdecydowaniem. Dał przykład duchowego ubóstwa i łagodności. Nad dobra doczesne, które dawało mu jego urodzenie, przedkładał wartości wieczne. Na tym polegało jego „oczekiwanie na przyjście Pana”. Ponieważ był sługą najuboższych, Pan zaprosił go do udziału w wiecznej uczcie i sam „zaczął mu usługiwać”. Uczmy się od św. Kazimierza, jak w każdej chwili wybierać Chrystusa.
O. Przemysław Ciesielski OP & Łukasz Kubiak OP, „Oremus” Wielki Post i Triduum Paschalne 2004, s. 34
