W Starym Testamencie kapłani nie mogli przebywać w przybytku, bo obłok chwały Pana wypełniał dom Pański; w Nowym Testamencie ludzie chorzy mogli dotknąć frędzli płaszcza Jezusa i doznać uzdrowienia. Chwała Pańska, dawniej ukryta w świątyni, objawiła się w Człowieku, który uzdrawiał i nauczał, i oddał się ludziom cały aż do śmierci krzyżowej. A w chwili Jego śmierci zasłona przybytku rozdarła się przez środek na znak, że Bóg pozostaje wierny swojej miłości do końca.
ks. Jan Konarski, „Oremus” luty 2004, s. 42
