Wielka Sobota
Wielka Sobota to dzień, w który Kościół milczy. Podobnie jak dzień wcześniej nie odprawia się Mszy świętej, wsłuchuje się natomiast w ciszę i pustkę. Ten dzień jest żałobą po odejściu Pana. Ale jest też symbolicznym czekaniem na życie. W Wielką Sobotę Chrystus idzie do piekieł, by odnaleźć tych, co zasnęli w mroku śmierci. Idzie aż po kres, tam gdzie Go nikt nie chce. Chce odnaleźć pierwszych rodziców, chce odwrócić los Adama. Powiedzieć: „Zbudź się o śpiący i powstań z martwych, a zajaśnieje ci Chrystus”.
O. Tomasz Zamorski OP, „Oremus” Wielki Post i Triduum Paschalne 2008, s. 217
Wigilia Paschalna
Na rozpoczęcie
Liturgia paschalna będzie jak księga z piękną opowieścią. Pierwsza karta jest kartą ciemności, która rozświetlona zostaje światłem Paschału symbolizującego Chrystusa. I jak na początku stworzenia Bóg uczynił światło, tak teraz Chrystus przywraca światło i życie tym, którzy trwali w ciemności grzechu i śmierci. „Błogosławiona wina” przynosi tak wspaniałego Odkupiciela, w Chrystusie ciemność staje się jasnością, koniec nowym początkiem!
O. Tomasz Zamorski OP, „Oremus” Wielki Post i Triduum Paschalne 2008, s. 218
Przed czytaniami
Dzisiaj liturgia słowa to opowieść o miłości Boga do człowieka. Od momentu stworzenia, kiedy Bóg zobaczył, że to, co stworzył, było bardzo dobre, poprzez historię grzechu, kolejnych odstępstw, zawierania przymierza i prób odbudowania więzi z narodem, który tak bardzo umiłował. Słuchanie to zaprowadzi nas do Słowa, które najpełniej objawia Boga – do Chrystusa. Całość jest jak przypominanie dobra, które wydarzyło się w ludzkiej historii, które Bóg z niej wyprowadza.
O. Tomasz Zamorski OP, „Oremus” Wielki Post i Triduum Paschalne 2008, s. 221
Przed odnowieniem przyrzeczeń chrzcielnych
Według Tradycji i zwyczaju Kościoła liturgia paschalna była miejscem inicjacji tych, którzy uwierzyli w Chrystusa. Po czasie przygotowania, jakim był katechumenat, właśnie tej nocy włączano ich do wspólnoty Kościoła. Tak dawniej, jak i dziś dokonuje się to poprzez sakrament chrztu. Dlatego i my odnawiamy dziś przyrzeczenia chrzcielne, wyrzekamy się świata bez Boga i wyznajemy wiarę w Trójjedynego. A przez pokropienie wodą nawiązujemy do tamtego, pierwszego obmycia, które było powstaniem ze śmierci grzechu do życia w Bogu.
O. Tomasz Zamorski OP, „Oremus” Wielki Post i Triduum Paschalne 2008, s. 239
Przed procesją rezurekcyjną
Idziemy w procesji do przygotowanego w kościele grobu, by zobaczyć, tak jak Piotr i niewiasty, że jest on pusty. By odnowić w sobie wiarę w to, że Bóg trzeciego dnia wskrzesił Jezusa z martwych. By świętować tryumf życia. Chrześcijanie ogłaszają więc całemu światu: „Niebo i ziemia się radują ze zmartwychwstania Twojego, Chryste”. Ta prawda jest prawdą o nowym stworzeniu.
O. Tomasz Zamorski OP, „Oremus” Wielki Post i Triduum Paschalne 2008, s. 241
