Świętość nie polega na przekonaniu, że jestem „porządnym człowiekiem”, na poczuciu, że jestem lepszy od innych. Święty nie liczy na swoje zasługi, lecz wie, że jest grzesznikiem, że zawsze jest tylko żebrakiem u bram Bożego miłosierdzia. Święty to ten, kto pojął przedziwną tajemnicę: Oto Bóg pragnie – ponad wszystko – człowieczej miłości! Oto Bóg znajduje największą radość wtedy, gdy nam przebacza!
O. Przemysław Ciesielski OP & Łukasz Kubiak OP, „Oremus” Wielki Post i Triduum Paschalne 2004, s. 100
