Od najmłodszych lat życie św. Brygidy było przepełnione pragnieniem trwania w Chrystusie – winnym krzewie i przynoszenia obfitych owoców. Gdy wydano ją za mąż za chrześcijanina Ulfa Gotmarssona, z którym przeżyła 28 lat i miała ośmioro dzieci, starała się być najlepszą żoną i matką. Potrafiła łączyć miłość małżeńską z głęboką modlitwą, studium Pisma Świętego, umartwieniami i dziełami miłosierdzia. Po śmierci męża założyła zakon Najświętszego Zbawiciela, którego pierwszą opatką została jej córka, św. Katarzyna Szwedzka. Brygida przejmowała się sprawami państwa, a troskę o jedność Kościoła wyraziła wzywając papieża, aby powrócił z Awinionu do Rzymu. Pielgrzymowała do wielu świętych miejsc. W wieku 70 lat udała się z pielgrzymką do Ziemi Świętej. Wkrótce, 23 lipca 1373 r. zmarła; a już 18 lat później została kanonizowana. 1 października 1999 r. Jan Paweł II ogłosił ją współpatronką Europy.
Anna Nowak, Gabriela Świrska, Halina Świrska, „Oremus” lipiec 2008, s. 95
