Głoszenie Dobrej Nowiny poganom przynosi wielkie owoce. Działanie łaski Bożej staje się widoczne „gołym okiem”. I to właśnie poganie pierwsi dostrzegli, że ci, którzy głoszą Chrystusa, stają się do Niego podobni – stają się „Chrystusowi”. I dlatego nazwali ich chrześcijanami. Nie dostrzegają jednak działania łaski ci, którzy Jezusa testują, wystawiają na próbę. Ciekawe, że takie mnóstwo pogan uwierzyło uczniom Jezusa, a tak niewielu współziomków uwierzyło samemu Mistrzowi.
Przemysław Ciesielski OP, „Oremus” kwiecień 2008, s. 94
Wspomnienie dowolne Najświętszej Maryi Panny Fatimskiej
W 1917 roku objawiła się dzieciom w Fatimie Matka Najświętsza. Wzywając do modlitwy, pokuty i nawrócenia, powiedziała też: „Kiedy pewnej nocy ujrzycie nieznane światło, wiedzcie, że jest to wielki znak od Boga, że zbliża się kara na świat za liczne jego zbrodnie, będzie wojna, głód, prześladowanie Kościoła i Ojca Świętego”. Przyjmując z prostotą orędzie fatimskie, zachowujemy ufność w obliczu przeciwności i cierpień. Wierzymy zapewnieniu Maryi, która obiecała, że „na koniec Jej Niepokalane Serce zatriumfuje”.
ks. Jarosław Januszewski, „Oremus” maj 2008, s. 69
