Wewnętrzna wolność, poczucie humoru, swoboda w działaniu – to główne przymioty dzisiejszego patrona. To dzięki nim św. Filip Neri (1515-1595) był tak nowatorski w swoim apostolstwie. Potrafił bawić się z dziećmi na placach miasta. Gromadził ludzi różnych stanów, także spośród elity ówczesnego Rzymu, z którymi wspólnie się modlił, czytał, prowadził dyskusje. Założył zgromadzenie zakonne, w którym pozostawiał braciom wiele swobody i niezależności. W swoim domu organizował koncerty, prelekcje o sztuce, archeologii, historii. We wszystkim był oddany Bogu, dlatego jego wszechstronna działalność przyniosła wspaniałe owoce.
Marek Rojszyk OP, „Oremus” Okres Wielkanocny 2006, s. 162-163
