Okres wielkanocny w liturgii Kościoła to czas świętowania narodzin i nowego początku. Gdy Chrystus rozrywa więzy śmierci i odsuwa grobowy kamień, niebo i ziemia zostają przemienione. Ludzkość zostaje obdarowana nie tylko przebaczeniem grzechów, ale także otrzymuje dar nowego życia. Kiedy spłynęły na nas wody chrztu, narodziliśmy się powtórnie – nie z ciała i krwi, ale z Boga. Pielęgnujmy to życie jak największy skarb. Niech Pan w naszej dzisiejszej modlitwie karmi je i daje mu wzrost.

Ks. Michał Kozak MIC, „Oremus” kwiecień 2010, s. 32
Okres wielkanocny w liturgii Kościoła to czas świętowania narodzin i nowego początku. Gdy Chrystus rozrywa więzy śmierci i odsuwa grobowy kamień, niebo i ziemia zostają przemienione. Ludzkość zostaje obdarowana nie tylko przebaczeniem grzechów, ale także otrzymuje dar nowego życia. Kiedy spłynęły na nas wody chrztu, narodziliśmy się powtórnie – nie z ciała i krwi, ale z Boga. Pielęgnujmy to życie jak największy skarb. Niech Pan w naszej dzisiejszej modlitwie karmi je i daje mu wzrost.

Ks. Michał Kozak MIC, „Oremus” kwiecień 2010, s. 32

Okres wielkanocny w liturgii Kościoła to czas świętowania narodzin i nowego początku. Gdy Chrystus rozrywa więzy śmierci i odsuwa grobowy kamień, niebo i ziemia zostają przemienione. Ludzkość zostaje obdarowana nie tylko przebaczeniem grzechów, ale także otrzymuje dar nowego życia. Kiedy spłynęły na nas wody chrztu, narodziliśmy się powtórnie – nie z ciała i krwi, ale z Boga. Pielęgnujmy to życie jak największy skarb. Niech Pan w naszej dzisiejszej modlitwie karmi je i daje mu wzrost.

Ks. Michał Kozak MIC, „Oremus” kwiecień 2010, s. 32
Okres wielkanocny w liturgii Kościoła to czas świętowania narodzin i nowego początku. Gdy Chrystus rozrywa więzy śmierci i odsuwa grobowy kamień, niebo i ziemia zostają przemienione. Ludzkość zostaje obdarowana nie tylko przebaczeniem grzechów, ale także otrzymuje dar nowego życia. Kiedy spłynęły na nas wody chrztu, narodziliśmy się powtórnie – nie z ciała i krwi, ale z Boga. Pielęgnujmy to życie jak największy skarb. Niech Pan w naszej dzisiejszej modlitwie karmi je i daje mu wzrost.

Ks. Michał Kozak MIC, „Oremus” kwiecień 2010, s. 32