Św. Jan Kanty (1390-1473), kapłan i profesor Akademii Krakowskiej, zgłębiał wiedzę filozoficzną i teologiczną nie po to, by czerpać z niej przyziemne zyski. W wiedzy ludzkiej odkrywał mądrość najwyższą i tak jej używał, aby uwielbić nią Boga. Każdą pracę ofiarowywał Bogu, rozpoczynając ją „w imię Boże”, a kończył, dziękując Bogu i Mace Bożej. Umiłowanie mądrości uwrażliwiło go na miłość do ludzi. Tradycja przekazała piękne przykłady troski, jaką okazywał bliźnim. Jan Kanty bowiem głęboko wierzył, że w każdym biedaku przychodzi do nas sam Chrystus.
ks. Mariusz Jedliczka, „Oremus” październik 2003, s. 83
