Wniebowstąpienie wskazuje kierunek naszej nadziei, ale też określa nasz status jako ludzi. Wypełnieniem nadziei jest Bóg, który otwiera nam niebo, daje nam samego siebie. Nasze dorastanie do pełni człowieczeństwa dokonuje się w horyzoncie tej właśnie nadziei. Ona też sprawia, że Kościół i każdy z nas z osobna podąża ku Bogu jako swojemu kresowi. Droga nadziei, trwanie w niej pomimo trudności przemienia nas i już teraz upodabnia do Boga.
Tomasz Zamorski OP, „Oremus” Okres Wielkanocny 2009, s. 170
