Każdy z nas ma w sobie pragnienie bycia dobrym. Czasem przemienia się ono w chęć bycia doskonałym, które – konsekwentnie realizowane – prowadzi nas do wyznania za bogatym młodzieńcem: przestrzegałem wszystkich przykazań. Ale to nie wystarczy. Życie z Bogiem nie polega na skrupulatnym przestrzeganiu regulaminu w postaci przykazań. Jest odpowiedzią miłości na miłość, wzajemnie udzielanym darem. Bóg pragnie, byśmy nie tyle byli doskonali, ile ufni w Jego moc, powierzający się Mu jak dzieci – we wszystkim. Wtedy, nawet nie posiadając nic, będziemy mieć wszystko, bo u Boga wszystko jest możliwe.
Małgorzata Konarska, „Oremus” luty 2003, s. 124
