Jezus okazuje swój gniew – ostry niczym brzytwa. Nieubłagany sprzeciw wobec obłudy, wobec duchowej ślepoty, wobec troski o poprawność czysto zewnętrzną. „Dajecie dziesięcinę (…), lecz pomijacie to, co ważniejsze jest w Prawie: sprawiedliwość, miłosierdzie i wiarę”. Jezus kieruje ostrze swojej krytyki przeciwko elitom duchowym tamtego czasu, odsłaniając ich wewnętrzne zagmatwanie i pozoranctwo. Mistrz, cichy i pokorny sercem, będący samą łagodnością wobec grzeszników proszących o miłosierdzie, potrafi jednocześnie być skałą, o którą rozbija się wszelka pycha tego świata.
O. Michał Mrozek OP, „Oremus” sierpień 2009, s. 112
